Το έργο αφορά στην in vivo βιολογική αξιολόγηση συμπλόκου του τεχνητίου-99m (Bz-Tc) ως ραδιοδιαγνωστικού για τη νόσο Alzheimer. Μέχρι σήμερα δεν υφίσταται αξιόπιστη εργαστηριακή μέθοδος για την έγκαιρη και εκλεκτική διάγνωση της νόσου και η εξεύρεση μιας ειδικής διαγνωστικής εργαστηριακής εξέτασης αποτελεί σημαντικό ερευνητικό στόχο διεθνώς.

Το σύμπλοκο Bz-Tc φέρει στη δομή του παράγωγο του βενζοθειαζολείου, ικανό να προσδεθεί στις αμυλοειδείς πλάκες που χαρακτηρίζουν τη νόσο Alzheimer. Στο πλαίσιο της μελέτης, έγιναν πειράματα βιοκατανομής του Bz-Tc σε φυσιολογικά ποντίκια και διαπιστώθηκε πρόσληψη από τον εγκέφαλο 0,2% της ενιόμενης δόσης, ικανή για απεικόνιση με κάμερα γ-ακτινοβολίας. Επίσης, σε πειράματα απεικόνισης εγκεφάλου σε διαγονιδιακό ποντίκι-πρότυπο για τη νόσο, διαπιστώθηκε ότι η συγκέντρωση της ραδιενέργειας στον εγκέφαλο (1,5-3,2%) είναι σαφώς υψηλότερη στο διαγονιδιακό ποντίκι σε σχέση με το φυσιολογικό, με αποτέλεσμα την ικανοποιητική απεικονιστική δυνατότητα του Bz-Tc. Τέλος, σε πειράματα εκτίμησης της τοξικότητας μετά από εφάπαξ χορήγηση του Bz-Tc, παρακολούθηση του βάρους και της συμπεριφοράς, καθώς και παθολογοανατομική εξέταση νεφρών και ήπατος των πειραματόζωων, διαπιστώθηκε η μη τοξικότητα του Bz-Tc.

Τα αποτελέσματα της μελέτης είναι θετικά και ενθαρρυντικά για τη συνέχιση της αξιολόγησης του Bz-Tc ως ραδιοδιαγνωστικού για τη νόσο Alzheimer.

Τελική αναφορά